حمید حسینی درباره وضعیت فعالان بخش خصوصی حوزههای نفتی کشور در سالهای اوج تحریمها میگوید: از برنامه سوم توسعه که نگاه مثبت نسبت به بخش خصوصی افزایش یافت،تشکلهای بسیاری شکل گرفتند که یکی از آنها اتحادیه صادرکنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پتروشیمی بود. در آن زمان اقلام صادراتی اندکی توسط بخش خصوصی صادر میشد. ابتدا بیشتر افرادی که در زمینه ترانزیت و سوآپفرآوردههای نفتی فعالیت میکردند، هسته اولیه را شکل دادند و زمانی که فضا برای فعالیت بخش خصوصی فراهمتر شد، از سال 1381 اتحادیه شروع به عضوگیری کرد.
به گزارش اقتصادنیوز، عضو هیاتمدیره اتحادیه صادرکنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پتروشیمی ادامه میدهد:تقریباً تمام شرکتهای بزرگ فعال در حوزه تولید، صادرات، ترانزیت، واردات و سوآپ عضو اتحادیه یا مورد شناخت آن بودند. اما طی دوران تحریمها و به ویژه از سال 1388 به بعد، افرادی در صحنه تجارت نفت و فرآوردههای نفتی وارد شدند که برای اتحادیه ناشناخته بودند. بازخوردی که از فعالیتهای آنها در منطقه دریافت میشد نیز منفی بود و غیرمنطقی به شمار میرفت.
وی در ادامه یادداشت خود در سالنامه تجارتفردا درباره فعالیتهای نفتی بابک زنجانی، بیان میکند: اعضای اتحادیه با مشکلات فراوان سوآپ نفت کوره انجام میدادند؛یعنی محموله را در نکا تحویل میدادند و پس از تحویل گرفتن در خلیجفارس، با پرمیوم مثبت پنج دلار نسبت به قیمت پلاتس خلیجفارس به فروش میرساندند. همان زمان در مواردی نفت کوره با پرمیوم منفی 50 دلار در دوبی به فروش میرسید. بازار نفت کوره بین منفی تا مثبت هشت دلار نوسان داشت؛ اما هیچ موقع تخفیفها دورقمی نشده بود. بعد از بررسیها مشخص شد که بیش از یک میلیون تن نفت کوره در مخازن فال تخلیه شده و با قیمتهای زیرنُرم بازار در حال فروش است. آنجا همه متوجه شدند که این معامله نمیتواند درست باشد و پیگیر عملکرد او شدند که در نهایت کار به اینجا رسید.
حسینی درباره فعالیتهای نفتی زنجانی عنوان میکند: در این حوزه هیچ تخصصی نداشت و همراهانش نیز اینگونه بودند. ورود او به این عرصه هم به خودش، هم به همکارانش، هم به شرکت و هم به بخش خصوصی صدمه زد.