به گزارش خبرنگار صنعت نویس، ایران خودرودیزل که بنا به روایاتی، قدیمی ترین خودروساز ایران است، مدت هاست با فاصله گرفتن از روزهای خوش خود، به وضعی نابسامان و آشفته دچار آمده و حتی به نان شب نیز محتاج شده است. شرکتی که روزگاری چند ده هزار محصول تولید و مونتاژ می کرد، این روزها با رکود دست به گریبان شده و به شدت از روزهای طلایی اش فاصله گرفته است. افت شدید تولید، ایران خودرودیزل را به جایی رسانده که حالا بیشتر به یک استراحتگاه کارگری شبیه است تا تجاری سازی بزرگ و با سابقه. شرایط به شکلی است که کارگران ایران خودرودیزل چند ساعتی را در روز به بیکاری می گذرانند، چون عملا کار زیادی برای انجام دادن نیست.
اوضاع این برند پیر ایرانی آنقدر آشفته شده که حتی مدیران ارشد آن نیز چندان دست و دلشان به کار نمی رود و گویا اصلا چشم اندازی زیرمجموعه تجاری ساز ایران خودرو متصور نیستند. برای لمس بحران در ایران خودرودیزل، کافی است نگاهی بیندازیم به آمار تولید 10 ماهه این شرکت، تا مشخص شود آبی های جاده ساوه چه روزهای سخت و ناامیدکننده ای را سپری می کنند. بنابر آمار اعلامی از سوی وزارت صنعت،معدن و تجارت، ایران‌خودرودیزل در 10 ماه امسال کمتر از 700 دستگاه محصول سنگین و نیمه سنگین (شامل کامیون، اتوبوس و مینی‌بوس) به تولید رسانده که این آمار در مقایسه با تیراژ سال گذشته افتی فاحش را نشان می‌دهد. در حالت تفکیکی، ایران خودرودیزل تنها 461‌ دستگاه کامیون و کامیونت و کشنده را تا پایان دی‌ماه امسال به تولید رسانده که نشان از افت بیش از 72 درصدی آن در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته دارد. این شرکت هرچند در تولید اتوبوس و مینی بوس با رشد 137 درصدی مواجه شده، اما کل تولید این محصول در ایران خودرودیزل فقط و فقط 178 دستگاه بوده است.
ایران خودرو دیزل اما به تولید وانت و ون نیز مشغول است. بر این اساس، 9 هزار و 611 دستگاه وانت در این شرکت طی 10 ماه امسال به تولید رسیده که از کاهش 37 درصدی آن حکایت دارد. این در شرایطی است که تولید ون در این شرکت از 48 دستگاه طی 10 ماه سال گذشته به 288 دستگاه تا پایان دی‌ماه امسال رسیده است. آمارها به وضوح نشان می دهند ایران خودرودیزل با وجود ظرفیت بالای تولید، تیراژی بسیار پایین تر دارد و در نتیجه فروش چندان مناسبی نیز نصیب این شرکت نمی شود. اوضاع مالی در ایران خودرودیزل به حدی اسفبار است که گفته می شود گاهی حتی حقوق پرسنل آن نیز توسط شرکت مادر (ایران خودرو) پرداخت می شود. با این حساب، ایران خودرودیزل به جای آنکه نان آور خانواده باشد، به سربار تبدیل شده و به نوعی حقوق بیکاری دریافت می کند.
در چنین شرایطی، بسیاری از کارشناسان معتقدند واگذاری سهام این شرکت به بخش خصوصی واقعی به خصوص خارجی ها، بهترین درمان برای بیماری این پیر صنعت خودرو کشور است. مخصوصا حالا که دولت به دنبال اسقاط و جایگزینی 202 هزار و 500 دستگاه خودرو فرسوده سنگین افتاده، بهترین فرصت برای فروش ایران خودرودیزل به خارجی ها فراهم آمده است، زیرا بازار بزرگی را نصیب آنها خواهد کرد و این موضوع انگیزه شان را برای خرید این برند تجاری ساز بالا خواهد برد. تردیدی وجود ندارد که سرنوشت ایران خودرودیزل با ادامه روند فعلی، پرتگاه تعطیلی است و چه بهتر آنکه تا دیر نشده و فرصت باقی است، سهام آن به خریداری اصلح (ترجیحا) خارجی واگذار شود تا این برند بزرگ و قدیمی از خطر نابودی نجات یابد.