صنعت نویس: به گزارش خبرگزاری رویترز از الجزیره، نشست‎های سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک) سال‎ها تحت تاثیر اختلاف نظرهای عربستان سعودی و ایران، تولید کنندگان عمده عضو این نهاد، قرار داشت.

اما همزمان با سازش کم نظیر این دو در نشست (چهارشنبه هفتم مهرماه) الجزایر در پی نرم شدن موضع ریاض در برابر تهران، عراق به عنوان یک ابرقدرت نفتی دیگر در اوپک ظهور کرد.

با اینکه تولید نفت عراق از چند سال پیش و در پی اعمال تحریم‎های غربی علیه تهران، از ایران فراتر رفت و در جایگاه دومین تولید کنندگان عمده اوپک پس از عربستان سعودی قرار گرفت، اما مواضع بغداد در داخل این سازمان زیاد جلب توجه نمی کرد، هر چند بالاخره کاری کرد که حضور آن احساس شود. البته این اقدام عراق خوشایند عربستان سعودی و ایران نبود.

به گفته یک منبع آگاه از مذاکرات اخیر اوپک، جبار علی اللعیبی، وزیر نفت تازه عراق، به خالد الفالح و بیژن زنگنه، همتایان سعودی و ایرانی خود در نشست غیرعلنی الجزیره گفت که این نشست به همه وزیران اختصاص دارد.

به گفته این منابع، اللعیبی همچنین گفت که علاقه ای به نظر ازسرگیری سقف تولید اوپک در سطح ٣٢ میلیون و ٥٠٠ هزار بشکه در روز ندارد.

به نظر برخی اعضای اوپک، احیای سقف تولید که یک سال پیش در پی اختلاف نظر ریاض و تهران کنار گذاشته شد، در کمک به این سازمان برای مدیریت بازار و بهبود قیمت‎ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

اللعیبی در نشست اوپک گفت که این سقف تولید تازه برای بغداد مناسب نیست، زیرا این سازمان، میزان تولید عراق را کمتر از میزان واقعی ارزیابی کرده که در سال‎های اخیر اوج گرفته است.

به گفته منابع آگاه، در پی این سخنان وزیر نفت عراق، در جلسه هرج و مرج و تنش رخ داد و وزیران اوپک پس از مباحثه و مذاکره تصمیم به اعمال سقف تولید در دامنه ٣٢ میلیون و ٥٠٠ هزار بشکه تا ٣٣ میلیون بشکه در روز گرفتند که به نظر بسیاری از تحلیل گران ضعیف و غیرالزام آور بود.

تولید کنونی اوپک حدود ٣٣ میلیون و ٢٤٠ هزار بشکه در روز است.

همزمان با خروج الفالح و زنگنه با لبان خندان از اتاق نشست و ستایش از نخستین توافق اوپک برای محدود کردن تولید از سال ٢٠٠٨ به این سو، اللعیبی در نشست دیگری، ارزیابی اوپک از میزان تولید عراق را نادرست خواند.

وی گفت: این آمار بیانگر میزان واقعی تولید نفت ما نیست و اگر تا ماه نوامبر تغییر نکند، آن را نخواهیم پذیرفت و درخواست درنظر گرفتن جایگزینی برای آن خواهیم کرد.

اللعیبی حتی از خبرنگار پایگاه خبری آرگوس مدیا که اوپک به طور معمول از آن و چند منبع دیگر برای تهیه ارزیابی های خود در باره تولید کشورهای عضو استفاده می کند، خواست منابع ارزیابی های آرگوس را اعلام کند.

وی به خبرنگار آرگوس گفت که منابع شما قابل پذیرش نیست و اگر با آمار رسمی دولت متفاوت باشد، این پایگاه خبری از این پس مجوز فعالیت در عراق را نخواهد داشت.

اعتراض اللعیبی نشانگر شکنندگی و بی ثباتی توافق اخیر اوپک است.

اوپک از اکنون تا نشست رسمی ماه نوامبر در وین برای برطرف کردن موانع عمده و مهم بر سر راه دستیابی به یک توافق الزام آور فرصت دارد.

عرضه مازاد نفت به بازارهای جهانی موجب نصف شدن قیمت‎ها از سال ٢٠١٤ به این سو و رسیدن آن به کمتر از ٥٠ دلار برای هر بشکه شده است.

تهران تاکید می کند که قصد دارد میزان تولید نفت خود را پس از لغو تحریم‎های غرب به حدود چهار میلیون بشکه در روز برساند. این در حالیست که سعودی ها پیشنهاد کرده‎اند که ایران تولید روزانه خود را در سطح سه میلیون و ٧٠٠ هزار بشکه تثبیت کند.

در حالی که ریاض پیشنهاد می کند که تولید روزانه خود را از ١٠ میلیون و ٧٠٠ هزار بشکه به ١٠ میلیون و ٢٠٠ هزار بشکه کاهش دهد، اما بیشتر تحلیل گران می گویند که با پایان یافتن گرمای تابستان و کاهش تقاضای برق برای مصارف سرمایشی، تولید عربستان به هر حال به چنین سطحی کاهش می‌یافت.

بغداد که در سال های اخیر، تولید نفت خود را به میزان قابل توجهی بالا برده است، از شرکت‎های عمده و بین‎المللی نفت که از منابع این کشور بهره‎برداری می کنند، خواسته است که تولید روزانه این کشور را با افزایش بیشتر، از چهار میلیون و ٧٠٠ هزار بشکه کنونی به بالای پنج میلیون بشکه برسانند.

به گفته یک منبع آگاه از طرز تفکر ایران، دستیابی به این توافق مثبت بود و هیئت‎های فنی جزئیات اجرای این توافق را تعیین خواهند کرد.

به گفته مایکل ویتنر، رئیس پژوهش بخش نفت در بانک سوسیته جنرال، این تصمیم نشان می‎دهد که ریاض به سیاست مدیریت عرضه به دست بازار، پشت کرده است و اکنون فقط باید صبر کرد و دید که در واقع چه مقدار از عرضه به بازار کاسته خواهد شد.

شانا