به گزارش صنعت نویس علی کاردر، مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران در گفت‌و‌گو با ایلنا، درباره آخرین نتایج تفاهمنامه‌های MOU بین شرکت‌های داخلی و خارجی برای مطالعه میادین نفتی اظهار داشت: تاکنون پیشنهادات فنی برخی از این میادین به دست ما رسیده است.

وی افزود: شرکت‌ها باید میادین را به لحاظ فنی بررسی کرده و نتایج را به ما اعلام کنند تا تصمیم گیری شود.

کاردر خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه علاقه ما این است که میادین از مسیر مناقصه واگذار شود لذا کار طولانی تر می شود.

به گزارش ایلنا، از ابتدای سال جاری تا کنون 12 تفاهمنامه بین شرکت های داخلی و خارجی برای مطالعه میدان نفتی و گازی امضاء شده است.

یکی از این تفاهمنامه‌های محرمانگی بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت زاروبژنفت روسیه امضا شد بر پایه این تفاهم نامه مقرر شد این شرکت روسی با مطالعه ٢ میدان پایدار غرب و آبان، پیشنهادهای خود را در خصوص افزایش ضریب بازیافت نفت در این میدان ها ارائه کند.

مردادماه نیز یادداشت تفاهم همکاری مشترک دیگری میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت ملی نفت اندونزی (پرتامینا)، امضا و طی آن مقرر شد میدان های آبتیمور و منصوری ایران از سوی شرکت اندونزیایی مورد مطالعه قرار گیرد.

نیمه دوم مهرماه امسال، نخستین توافقنامه بر مبنای مدل جدید قراردادهای نفتی ایران با هدف توسعه میدان های یاران، مارون بنگستان، کوپال آسماری و کوپال بنگستان به ارزش ۲.۲ میلیارد دلار میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت توسعه صنعت نفت و گاز پرشیا وابسته به گروه انرژی تدبیر زیر مجموعه ستاد اجرایی فرمان امام (ره) با هدف افزایش ضریب بازیافت میدان های یاد شده امضا شد.

شرکت توسعه نفت و گاز پرشیا یکی از هشت شرکت ایرانی است که در فرایند تعیین صلاحیت شرکت‌های مستعد برای فعالیت اکتشاف و تولید (E&P) از سوی وزارت نفت صاحب صلاحیت تشخیص داده شده است. با امضای این موافقتنامه افزون بر توسعه میدان مشترک یاران، اجرای فعالیت‌های ازدیاد برداشت به منظور افزایش ضریب بازیافت نفت در مخازن آسماری و بنگستان میدان کوپال و مخزن بنگستان میدان مارون نیز در قالب ٢ قرارداد دیگر به شرکت نفت و گاز پرشیا واگذار شد.

شرکت ملی نفت ایران همچنین مهرماه امسال تفاهم‌نامه همکاری دیگری را در خصوص مطالعه میدان نفتی دهلران با شرکت تات نفت روسیه امضا کرد. در همین ماه همچنین تفاهم نامه دیگری با شرکت لوک اویل روسیه امضا شد که در چارچوب مطالعه ٢ میدان نفتی منصوری و آب تیمور تعریف شده بود.

در آبان ماه نیز توافقنامه اصول قراردادی همکاری (HOA) میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی متشکل از شرکت های توتال، CNPC چین و پتروپارس به ارزش ۴.۸ میلیارد دلار برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی امضا و مقرر شد تولید روزانه ۱.۸ میلیارد فوت مکعب گاز از این میدان از سال ۲۰۲۰ میلادی مطابق با ۱۳۹۹ خورشیدی عملیاتی شود.

در این توافق سه جانبه شرکت توتال، راهبر کنسرسیوم فاز ۱۱ پارس جنوبی با سهم ۵۰.۱ درصد به همراه پتروپارس ایران با سهم ۱۹.۹ درصد و CNPC چین با سهم ۳۰ درصد حضور خواهند داشت و حدود ۲ میلیارد دلار برای توسعه مرحله اول این فاز هزینه می کنند.

امضای ۲ یادداشت تفاهم دیگر با شرکت دولتی نفت و گاز لهستان (PGNiG) در خصوص مطالعه میدان نفتی سومار و شرکت نروژی دی‎ان‎او (DNO) با هدف مطالعه میدان نفتی چنگوله از دیگر دستاوردهای صنعت نفت ایران در سال جاری است.

در ادامه جذب مشارکت شرکت های معتبر صنعت نفت جهان، شرکت ملی نفت ایران و شرکت گازپروم‎نفت روسیه در آذرماه امسال، تفاهم‎نامه ای امضا کردند که بر مبنای آن، مطالعه ٢ میدان نفتی چشمه‎خوش و چنگوله به این شرکت روسی سپرده شد.

تفاهم نامه همکاری مشترک بین شرکت ملی نفت با شرکت ملی نفت تایلند (PTTEP)، نیز برای مطالعه  سه میدان چنگوله، دالپری و بلال در دستور کار این شرکت تایلندی قرار گرفته است.

در ادامه قراردادهای توسعه ای شرکت ملی نفت ایران، تفاهم‎نامه همکاری مشترکی نیز میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت انگلیسی-هلندی شل، امضا شد که بر مبنای آن، مطالعه سه میدان آزادگان، یادآوران و کیش در دستور کار این شرکت اروپایی قرار گرفت. بر مبنای این تفاهم‎نامه همکاری مقرر شد این شرکت انگلیسی- هلندی، میدان‎های نفتی آزادگان، یادآوران و میدان گازی کیش را مطالعه و نتایج مطالعات خود را به شرکت ملی نفت ایران ارائه کند.

شرکت ملی نفت ایران در ادامه طرح های توسعه ای خود در سیزدهم بهمن ماه امسال تفاهمنامه همکاری با شرکت گسترش انرژی پاسارگاد را امضا کرد که این تفاهم با هدف مطالعه میدان های جفیر، سوسنگرد و سپهر صورت گرفته است.

این در حالی است که میزان تولید کنونی میدان های نفتی جفیر و سپهر در حوزه جنوب غرب اهواز ۱۷۰۰ بشکه در روز است.

در عین حال نخستین تفاهم‎نامه و قرارداد محرمانگی بر اساس مدل جدید قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب نیز در آذر ۹۵ میان این شرکت و کنسرسیوم پرگس متشکل از ١١ شرکت اروپایی، کانادایی، آسیایی و دانشگاه صنعتی شریف امضا شد که مطالعه ٢ میدان کرنج (مخازن آسماری، پابده و خامی) و شادگان (مخازن آسماری و بنگستان) را هدف قرار داده است.

در گام دیگر شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و شلمبرژه، دومین تفاهم‎نامه و قرارداد محرمانگی مبتنی بر چارچوب قراردادی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب را نیز در هفته نخست آذرماه امضا کردند. این تفاهم‎نامه و قرارداد محرمانگی با هدف مطالعه سه مخزن آسماری، بنگستان و خامی میدان رگ‎سفید، مخزن آسماری میدان پارسی و ٢ مخزن آسماری و بنگستان میدان شادگان امضا شد.

شلمبرژه بزرگترین شرکت‎ خدمات نفتی در جهان است که پیش از تحریم‌ها در ایران فعالیت می‌کرد و اکنون در شرف بازگشت و آغاز همکاری‎های مجدد با صنعت نفت ایران در دوران پسابرجام است.