به گزارش صنعت نویس،اکبر آهنگران در خصوص قاچاق میوه به کشور و در واکنش به درخواست‌ توزیع این میوه‌ها در میان اقشار آسیب پذیر جامعه به خطرات مصرف این گونه میوه ها اشاره کرد و گفت: اگر کسی هست که ادعا می‌کند می‌تواند سلامت میوه قاچاق را تأیید نماید٬ روش این کار را بگوید ما هم یاد بگیریم. چرا که این میوه‌ها علاوه بر امکان آلودگی سهوی به آفت و بیماری‌ها٬ امکان آلودگی عمدی (اگروتروریسم) را نیز دارند.

مدیرکل دفتر قرنطینه سازمان حفظ نباتات کشور ادامه داد: امکان آلودگی عمدی به بیماری‌های انسانی (بیوتروریسم) در میوه‌های قاچاق وجود دارد و قطعاً آلودگی عمدی (چون عمدی است) به شکلی نیست که با نمونه‌برداری امکان کشف آن باشد.

وی تصریح کرد: اقشار ضعیف جامعه نیز انسان هستند و حق زندگی دارند و بهتر است از این میوه‌های قاچاق به ایشان حاتم‌بخشی نشود.

بنابراین گزارش عیسی دبیر کل خانه کشاورز و وزیر اسبق کشاورزی  برخلاف این امر معتقد است، امکان قاچاق میوه در کشور وجود ندارد و اظهاراتی که در مورد قاچاق میوه می‌شود، درست نیست. میوه یا به‌صورت قانونی وارد کشور می‌شود و یا از مجاری قانونی می‌آید. اگر از مجاری قانونی وارد شود که دیگر قاچاق نیست چراکه عده‌ای پول می‌گیرند و اجازه ورود می‌دهند.

وی می افزاید: هیچ میوه‌ای به‌صورت قاچاق نمی‌تواند وارد کشور شود چون اگر به‌صورت قاچاق وارد شود، فاسد می‌گردد و از بین می‌رود. اما میوه‌ای که به‌صورت غیرقانونی وارد می‌شود، از مجاری قانونی است.

کلانتری همچنین معتقد است که میوه‌های قاچاق را باید مصادره کرد و به صورت رایگان در اختیار اقشار آسیب‌پذیر قرارداد.

بنابراین گزارش،بیوتروریسم، تروریسمی شامل انتشار عمدی عوامل بیولوژیک مانند  باکتری‌ها، ویروس‌ها یا سموم است که حمله اگروتروریسمی نیز در این ردیف قرار دارد .

بر اساس تعریف پلیس بین الملل؛ بیوتروریسم عبارت است از منتشر کردن عوامل بیولوژیکی یا سمی با هدف کشتن یا آسیب رساندن به انسان‌ها، حیوانات و گیاهان با قصد و نیت قبلی و به‌منظور وحشت‌آفرینی، تهدید و وادار ساختن یک دولت یا گروهی از مردم به انجام عملی یا برآورده کردن خواسته‌ای سیاسی یا اجتماعی انجام می‌شود.

شاید آغاز "تروریسم بیولوژیکی" که "اگروتروریسمی" نیز بخشی از آن است را بتوان  به زمان رم باستان برگرداند، زمانی که مدفوع به صورت دشمنان پرتاب می‌شد یا به شیوع طاعون برای نفوذ به شهرهای دشمن در قرن چهاردهم اشاره کرد.

در جنگ جهانی اول نیز انتشار سیاه‌زخم نیز به عنوان یک عامل بیوتروریسمی مطرح شد. در سال‌های گذشته نیز موضوع  نامه‌های آغشته به عفونت سیاه‌زخم و حملات بیولوژیک در کنگره آمریکا و سایر کشورها مطرح بوده است  اما  با توجه به ماهیت پنهانی که عامل بیوتروریسمی دارد نمی‌توان نظر قطعی در خصوص این حملات داشت.

تسنیم