فرشته صادقیان در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: محققان، هوش هیجانی را توانایی شناخت احساسات و هیجانات خود و دیگران، تمایز گذاشتن میان این دو و استفاده از اطلاعات حاصل از آن‌ها در تفکر و اعمال تعریف کرده‌اند. به همین‌ دلیل می‌توان به صراحت گفت افرادی که هوش هیجانی پایینی دارند، ویژگی‌هایی دارند که زندگی با آن‌ها را بسیار مشکل می‌کند.

این روان‌شناس ادامه داد: بروز ندادن احساسات و توجه نکردن به احساسات دیگران از ویژگی‌های بارز کسانی است که هوش هیجانی پایینی دارند. در واقع، این قشر در مواجهه با هیجانات منفی مثل خشم و اضطراب، ناتوان بوده و قادر به کنترل خشم خود نیستند. به همین‌خاطر، دایما در مقابله ناکارآمد با مسایل و مشکلات روزمره به سر می‌برند و از نوعی بدبینی کلی نیز رنج می‌کشند.

وی افزود: این افراد همچنین در برقراری ارتباط، روابط قبلی خود را فراموش نمی‌کنند و در بسیاری موارد نمی‌توانند خود را از گیرودار روابط ناکام خود نجات دهند. از این‌رو، همیشه در حال تعریف کردن خاطراتشان با همسر یا نامزد قبلی هستند. همچنین موقع صحبت از گذشته‌ها بغض می‌کنند، مشوش می‌شوند و کاملا واضح است که با وجود تمایل به شروع رابطه جدید، از آمادگی لازم برخوردار نیستند.

صادقیان تصریح کرد: متاسفانه فردی که هوش هیجانی پایینی دارد در اغلب موارد کسی را به عنوان همسر انتخاب می‌کند که ویژگی‌هایش کاملا مخالف خصوصیات همسر سابقش باشد و یا برعکس، به کسی تمایل نشان می‌دهد که ویژگی‌هایی کاملا مشابه همسر قبلی‌اش داشته باشد؛ چراکه در پی فرار از هیجانات منفی پس از جدایی است و نمی‌تواند بر‌اساس منطق پیش برود. همچنین، برای کنار آمدن با شرایط جدید به زمانی بیش از سایرین نیاز دارد.

این روان‌شناس خاطرنشان کرد: متاسفانه بسیاری از ما فکر می‌کنیم همین که همسر آینده‌مان به بلوغ جسمانی رسیده باشد، برای تشکیل زندگی کافی است. غافل از آن‌که رسیدن به بلوغ عاطفی و اجتماعی نیز به همان اندازه اهمیت دارد. در واقع افرادی که هوش هیجانی پایینی دارند نمی‌توانند مستقل شوند و به وضوح می‌توان احساس کرد که به شدت به خانواده و دوستان خود وابسته‌اند و بدون کمک گرفتن از آن‌ها قادر به تصمیم‌گیری و مسئولیت‌پذیری نیستند.

وی یادآور شد: میزان رضایت زوج‌ها از زندگی زناشویی تا حد زیادی به حل موثر تعارض‌ها، مدیریت هیجان‌های منفی و ابراز هیجان‌های مثبت بستگی دارد. به عبارتی، توانایی خویشتن‌داری و نظارت بر عواطف در شادمانی، تدوام و ثبات زندگی زناشویی نقش پررنگی ایفا می‌کند و زوج‌های خوشبخت کسانی هستند که تمایل زیادی به ابراز هیجانات مثبت مثل عشق دارند و از یکدیگر کینه به دل نمی‌گیرند.

صادقیان با تاکید بر اینکه زوجین قبل از اقدام به ازدواج باید با راهکارهایی، هوش هیجانی طرف مقابل را بسنجند، گفت: در مجموع، نقش مهم هوش هیجانی در زندگی زناشویی به صورت شناسایی هیجان‌های خود و همسر، کنترل هیجان‌های منفی و ابراز هیجان‌های مثبت بروز می‌کند و در نهایت به زندگی زناشویی بهتری ختم می‌شود.